-
1 karie|ra
f 1. (awansowanie) career- kariera teatralna/wojskowa a theatrical/an army career- marzyć o karierze aktorskiej to dream of an acting career- zrobić karierę w firmie konsultingowej/w marketingu to have a career as a consultant/in marketing- zrobić karierę jako wydawca/jako dziennikarz to have a career as a publisher/as a journalist- piąć się po szczeblach kariery to move up the career ladder- osiągnąć szczyty kariery to be at the height of one’s career- zakończyć karierę to retire- przecierać/przetrzeć komuś drogę do kariery to smooth sb’s path to a career- zrezygnować z kariery to give up one’s career- wybierać między rodziną a karierą to choose between a family and a career- ta afera zwichnęła mu karierę the scandal destroyed his career2. przen. (popularność) success, popularity- samych producentów zaskoczyła światowa kariera walkmana even the producers were taken by surprise by the worldwide success of the Walkman® słowo to zrobiło ostatnio wielką karierę this term has become a buzzword a. catchword latelyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > karie|ra
-
2 powiesić
-szę, -sisz; imp -ś; vt perf* * *pf.1. (= zawiesić) hang up; powiesić coś na kołku (= zakończyć działalność/karierę) pot. hang sth up.2. (= uśmiercić przez powieszenie) hang, gibbet.pf.(= uśmiercić się przez powieszenie) hang o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powiesić
См. также в других словарях:
kariera — ż IV, CMs. karieraerze; lm D. karieraer 1. «powodzenie w życiu, zdobywanie coraz wyższych stanowisk w pracy zawodowej, naukowej, społecznej itp., osiągnięcie jakiegoś celu zapewniającego dobre widoki na przyszłość; dobra pozycja życiowa» Robić,… … Słownik języka polskiego
scena — ż IV, CMs. scenanie; lm D. scen 1. «część budowli teatralnej będąca miejscem gry aktorów, składająca się z przestrzeni widocznej dla publiczności i z ukrytych urządzeń teatralnych» Duża, kameralna, mała scena. Scena teatralna. Wejść na scenę,… … Słownik języka polskiego
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
